‘Wat heb je toch een geil broekje aan’ is in mijn ogen nou niet de meest geslaagde openingszin als je iemand wilt versieren. Er is toch niemand die dan denkt ‘goh, wat een leuke interessante man is dat’? En door de scheve machtsverhoudingen van de betrokkenen hoort dit natuurlijk helemaal in de categorie not done. Maar mijn hemel, er zitten ook wel wat vliegen tussen de wespen. Laat ik toch even aan het nest schudden…
Het is een lastig onderwerp en ik begeef me hevig op glad ijs. Natuurlijk gebeuren er dingen die absoluut niet door de beugel kunnen en dat is verwerpelijk. Maar is alles nu ineens grensoverschrijdend? Is die grens niet verschillend voor iedereen? Als iemand tegen mij toen ik jong was iets had gezegd in de trant van ‘geil broekje’, had ik hoogstwaarschijnlijk verbaasd of lacherig gereageerd, met een kattige opmerking terug, zonder dat daarna mijn hele leven in puin lag. En dan kun je zeggen: ja, jij bent mondig en dat is niet iedereen. Dat klopt. Maar als zo’n opmerkingen je al zo van je pad brengt, dan krijg je het waarschijnlijk nog heel zwaar in de toekomst.
Een non met een SOA
Ongewenste aanrakingen zijn een stap verder. Ik houd ook niet van de obligate pre-corona drie klapzoenen door mensen die ik nauwelijks ken. Maar ik onderging ze toch vaak zonder protest. En overigens ook zonder ernstige psychische schade. Ik heb een geniale vriendin, die dit vlijmscherp analyseert. Ik citeer haar even letterlijk: ‘Geef oma eens een kusje’. Maar ze stinkt naar pis en heeft een baard. Of ‘geef die meneer eens een hand’. Maar hij ziet eruit als de hoofdpersoon in een Netflix-docu over seriemoordenaars… Mensen gaan zo vaak over grenzen heen, in allerlei situaties. Dan zal het ook wel bij zo’n programma gebeuren. En natuurlijk zeggen we niks. Dat leren we als kind al… (Deze zelfde briljante vriendin had corona opgelopen, hoewel ze juist van alles en iedereen afstand hield, waardoor ze zich voelde als een non die ineens ontdekt dat ze een soa heeft… Ik moet er nu weer om schaterlachen. De opmerking, niet het feit dat ze ziek was natuurlijk.)
Niemand krijgt meer verkering
Grijpgrage handjes of erger, het is goed dat dat keihard wordt aangepakt. Maar nu komen we door alle ophef in een lastig Woke-achtig gedoe, waarbij mannen krampachtig moeten nadenken of een goedbedoelde troostende arm om een schouder nog wel kan. Of vrouwen. Want we willen toch allemaal zo graag die gelijkheid tussen beide seksen? Dus waarom kijken vrouwen ineens alleen naar mannen als degenen die het kwaad aanrichten? Ik weet zeker dat er ook zat vrouwen zijn die ongepaste opmerkingen maken, rare appjes sturen en grenzen overgaan.
Je mag ook niet zeggen ‘trek je mond open als je iets niet wil’, want dan leg je de verantwoordelijkheid bij de ‘slachtoffers’ in plaats van de daders. Tjonge, wat lastig allemaal. Hoe moet iemand laten merken dat hij of zij een ander leuk vindt? Dat vergt voortaan wel enig denkwerk. Je zult iets moeten zeggen, want als je alleen over het weer blijft praten, kom je niet veel verder. Wat je dan wel zegt kan voor de één een gepaste uitnodiging zijn en voor een ander een brug te ver. Maar hoe moet je weten waar die grens ligt? Door heel omslachtig te werk te gaan? Nou, dan gaat de lol er wel een beetje af hè. Ik weet het niet hoor. Die lichtgeraaktheid van tegenwoordig hangt mij iets teveel naar de slachtofferrol.
We hebben erover vergaderd…
Educate your sons? Dan ook je dochters. En prima natuurlijk om het eens te hebben over grenzen, maar het is toch op zich tragische gesteld met onze mensheid dat dat nodig is? Dat normbesef dat iets over een streep is, is er kennelijk bij een paar (nou ja, als ik de berichtgeving mag geloven bij véél) mensen niet. Is dat anders of meer dan vroeger? Of komt het meer aan het licht in de huidige tijd van social media? En helpt het, wat er nu allemaal gebeurt…? Of creëren we alleen hele gekke, krampachtige omgangsvormen?
Oh en mannen die denken dat je met een dickpick punten scoort, ik heb nieuws voor jullie. Hoe trots je ook bent op dat ding, de instinctieve eerste reactie van alle vrouwen op de wereld (en we hebben erover vergaderd) is: gatverdamme! Dus gewoon niet doen. Nooit!