Auteur archief: Tessa van Daalen

Hij gaat toch niet weg…

Geplaatst op door

Ik heb een weekje overgeslagen. Geen inspiratie. Dat komt niet vaak voor, maar aangezien het zo te merken niemand is opgevallen, is er geen man overboord. We rollen gezapig het najaar in. Ik voel het ’s ochtends als ik de paarden buiten zet, de scherpte in de lucht, de dauw op het land. De zomer was mij te kort. Ik zie op tegen de lange en waarschijnlijk weer natte winter.

Hoe is de situatie met DD? Wel, hij walst af en toe door de wei zonder een spoor van onregelmatigheid. Maar als ik hem een krappe bocht laat maken, Lees meer

Houd je mond

Geplaatst op door

Het wordt in dit land steeds ingewikkelder. Als je zelf dun bent mag je geen mening ventileren over (te) dikke ruiters, want dan valt het hele internet over je heen. Als je op een plek woont waar geen wolven voorkomen, mag je niks zeggen over de toenemende overlast voor paardenhouders aan de overkant, want wat weet jij er nou van. Slaan we niet een beetje door met z’n allen?

Onlangs kregen mijn manege-instructeur-vriendinnetjes een overduidelijk veel te zwaarlijvige klant op hun terrein. Had telefonisch een rit geboekt, Lees meer

Missen als kiespijn

Geplaatst op door

Het was natuurlijk ook de goden verzoeken hè. Een verhaal maken over het niet kunnen verwerken van spoedgevallen door de Texelse tandartsen. Ik heb nog nooit in mijn leven kiespijn gehad, dus ik wist ook niet zeker wat me overkwam. Het begon met wat gevoeligheid en dat werd zo hevig dat ik bij het drinken van hete koffie tranen met tuiten huilde.

‘Je hebt vast een gaatje’ tot ‘oh dat wordt een wortelkanaalbehandeling…’, dat waren de reacties van mijn omgeving. Voor iemand die nog nooit Lees meer

Snoop Dogg, onze redder in nood

Geplaatst op door

Natuurlijk heb ik stukjes van de Olympische Spelen gezien. Ik zit in die bubbel, dat komt voorbij in mijn timeline. Of je hoofd ernaar staat of niet. En wat ik ook zag met mijn rood doorlopen huilogen: Snoop Dogg die in een praatprogramma lyrisch was over dressuur. Belachelijk? Het kan zomaar onze redding zijn…

Uiteraard was er weer het nodige te doen over de jurering. Ik heb niet kritisch genoeg naar alles meegekeken om daar nou een betoog over te beginnen. Lees meer

Dé video en het einde van de paardensport

Geplaatst op door

Is dit dan de nekslag voor de paardensport? De video waarop is te zien dat de door velen op handen gedragen Olympisch kampioene Charlotte Dujardin schijnbaar nonchalant een paard van een leerling meerdere keren met een zweep mept, terwijl het arme dier werkelijk niets verkeerd doet? Ik weet gewoon niet waar ik moet beginnen.

Iemand in mijn timeline merkte op dat als alle hippische deelnemers aan de Spelen onder een vergrootglas worden gelegd, er wel meer van dit soort beelden Lees meer

Er gloort hoop…

Geplaatst op door

Het is altijd afwachten hoe een nieuw paard werkelijk is. De ware aard komt meestal pas naar boven als hij heeft ontdekt dat hij zich echt op een veilige plek bevindt, waar hij niet meteen weer vandaan wordt gehaald. En wat ‘veilig’ is, is anders voor een paard dan wat wij eronder verstaan. Je kunt er wat clichés op loslaten. Rust en regelmaat om te beginnen, maar vooral ook kudde, onbeperkt ruwvoer en vrije beweging.

Met dat ‘kudde’ ben ik bij nieuwe paarden altijd even voorzichtig. Ook al zijn ze niet ziek of zwak, een verandering geeft altijd een verstoring Lees meer

MacGyver en de billen van Bas

Geplaatst op door

We zijn een week verder en ik heb nog weinig goed nieuws. DD is van de metacam af. Hij lijkt iets minder onregelmatig, maar over is het beslist nog niet. Het gekke is dat je het vooral in stap ziet. In draf praktisch niet. En dus alleen rechtsom. Bizar en ik voel nog steeds een soort vuist om mijn hart. Ik heb de osteopaat gebeld, kijken of dat wat oplevert.

Het is wat onrustig op stal, want we hebben een nieuwe bewoner. Zijn officiële naam is Zazir, maar in de wandelgangen heet hij Sjakie. Een zwartbruine Lees meer

Het is een raadsel

Geplaatst op door

Wat is een niet pratende patiënt toch lastig. Alle onderzoeken volgens het boekje in de kliniek uitgevoerd en…het is een raadsel. Het is één grote tegenstrijdigheid. Ondertussen loopt DD blijmoedig in de wei. Zonder pijn, want stijf van de metacam. Maar verder zijn we geen steek opgeschoten, want hij is nog steeds kreupel en geen idee waar het vandaan komt.

Ik ga altijd naar een kliniek met een knoop in mijn maag. In mijn hoofd bereid ik me voor op een slecht nieuws gesprek, ik vrees het ergste. Nou is Lees meer

Kon hij me maar begrijpen

Geplaatst op door

Gaan we weer… Ik kom thuis van een zeer geslaagde editie van een bijzonder sfeervolle Dag van het Oudere Paard, staat DD met een dik been. Hij was uiteraard al geblesseerd, maar daar kwam ook nog einschuss overheen. Dat betekent dat op één of andere manier een bacterie naar binnen is gedrongen die daar voor een enorme ontstekingsreactie zorgt.

Ik wil de dierenarts niet voor ieder wissewasje lastig vallen, zeker niet op zondag. Het rechtervoorbeen was al geblesseerd, dus eerst maar even afwachten Lees meer