Volgens mij heb ik al eens eerder verteld dat wij aan het mooiste fietspad van Texel wonen. Een prachtig oud dijkje met een boomsingel, dat langs ons perceel loopt. Nu nog mooier, want omkranst door bloeiend fluitenkruid. Bij de weg aangekomen verspringt het, het vervolg van dit pad ligt zo’n twintig meter verderop. Omdat dat net in een flauwe bocht is, zie je het niet meteen.
Allerlei behulpzame instanties hebben borden neergezet met knooppuntennummers en pijlen. Zoals al eerder geconstateerd, blijken dat ingewikkelde aanwijzingen
