‘Geen enkel paard dat wil leven, mag sterven door gebrek aan geld.’ Dat was de kop boven een artikel dat onlangs in de media verscheen. Ik heb hier ernstige bedenkingen tegen. Vrijwel ieder wezen heeft de wil om te leven. Zeker een paard dat niet kan overzien of kan voorstellen wat er in de toekomst staat te wachten. Is dat een leven als bewegingsdier, waarbij iedere stap pijn doet? Of eenzaam wegkwijnen in je eentje in een achteraf-weitje?
Het is een feit dat door de rare kartelvorming die tegenwoordig in kliniekenland plaatsvindt, de prijzen van sommige dierenartsen exorbitant hoog zijn
