Hij gaat toch niet weg…

Ik heb een weekje overgeslagen. Geen inspiratie. Dat komt niet vaak voor, maar aangezien het zo te merken niemand is opgevallen, is er geen man overboord. We rollen gezapig het najaar in. Ik voel het ’s ochtends als ik de paarden buiten zet, de scherpte in de lucht, de dauw op het land. De zomer was mij te kort. Ik zie op tegen de lange en waarschijnlijk weer natte winter.

Hoe is de situatie met DD? Wel, hij walst af en toe door de wei zonder een spoor van onregelmatigheid. Maar als ik hem een krappe bocht laat maken, Lees meer

Het is een raadsel

Wat is een niet pratende patiënt toch lastig. Alle onderzoeken volgens het boekje in de kliniek uitgevoerd en…het is een raadsel. Het is één grote tegenstrijdigheid. Ondertussen loopt DD blijmoedig in de wei. Zonder pijn, want stijf van de metacam. Maar verder zijn we geen steek opgeschoten, want hij is nog steeds kreupel en geen idee waar het vandaan komt.

Ik ga altijd naar een kliniek met een knoop in mijn maag. In mijn hoofd bereid ik me voor op een slecht nieuws gesprek, ik vrees het ergste. Nou is Lees meer

Kon hij me maar begrijpen

Gaan we weer… Ik kom thuis van een zeer geslaagde editie van een bijzonder sfeervolle Dag van het Oudere Paard, staat DD met een dik been. Hij was uiteraard al geblesseerd, maar daar kwam ook nog einschuss overheen. Dat betekent dat op één of andere manier een bacterie naar binnen is gedrongen die daar voor een enorme ontstekingsreactie zorgt.

Ik wil de dierenarts niet voor ieder wissewasje lastig vallen, zeker niet op zondag. Het rechtervoorbeen was al geblesseerd, dus eerst maar even afwachten Lees meer

Zelfdokteren is levensgevaarlijk

Echt, ik ben zo trots op mezelf. Ik heb de afwasmachine gerepareerd. Een belangrijk apparaat in ons huis. Er liggen regelmatig stijgbeugels, bitten, springschoenen of andere hippisch gerelateerde zaken in. Als iets niet in de wasmachine of in de afwasmachine kan, gaat het in de vuilnisbak.

Gek genoeg vinden meeste apparaten dat niet leuk, paardenspullen schoonmaken. En partners ook niet, als je hun ondergoed of koffiekopje erbij doet. Lees meer

Te mooi om waar te zijn…

Het is er nou eenmaal, dus er is weinig tegen te doen. Van de week werd ik weer eens geconfronteerd met iemand die wijsheid van het internet had afgehaald. Op zich niks mis mee, er is een hoop goede informatie te vinden. Alleen is er een misschien nog wel grotere hoeveelheid flauwekul in omloop, gepresenteerd op een manier waardoor je het zomaar voor waar zou kunnen aannemen.

Het ging over paardenvoeding en dan met name het gevaar van gras. Het gekke, natte en zeer late voorjaar, met nu ineens de warmte en droogte doet iets Lees meer

Een klein sprankje hoop

Ik weet niet hoe jullie het ervaren. Zo’n dag dat je zit af te wachten tot je telefoon een geluidje maakt. Ik haal me van alles in mijn hoofd en probeer tegelijk daar een soort nuchterheid in te brengen, door mezelf streng toe te spreken dat ik moet afwachten met verdrietig zijn tot ik meer weet.

Het been van DD is, inmiddels al enige tijd na zijn rare schriksprong, nog steeds niet dunner. En hij wordt meer onregelmatig in plaats van minder. Lees meer

Hans Klok in de rijbaan?

‘Heb je inspiratie nodig? Schrijf over Hans…’ Deze reactie van één van mijn leerlingen zegt jullie niks, maar ik moest er om grinniken. Haar paard heet namelijk helemaal niet zo. Ik noem hem Hans Klok, omdat hij soms een grote illusionist is. En ik heb nóg een Hans in mijn leerlingenbestand. Alleen toonde die hoe belangrijk het is om paarden áltijd het voordeel van de twijfel te geven.

Gedrag dat een paard iets oplevert, wordt herhaald. Het is misschien wel de allerbelangrijkste les die je tot je moet nemen, als je met paarden omgaat. Lees meer

De cirkel van stress doorbreken

Ik leef nog, zoals jullie merken. Met dank aan een super handige dierenarts en DD’s hartsvriendin Lizzy, die naast hem stond voor geestelijke bijstand. De prik zat erin voor hij zijn oren kon bewegen. Ik zat erop, misschien dat dat verschil maakte. Maar het was dus een redelijk stress-loze ervaring. Dat is belangrijk, want daar leert hij goede dingen van.

Ik zeg het wel vaker, paardrijden is een denksport. Met mensen omgaan trouwens ook. Daar heb ik eveneens wat trucjes voor geleerd die werken. Die kan Lees meer

Prik-angst is erfelijk

Als jullie dit lezen, ben ik mijn leven aan het wagen. Ik heb namelijk een paard met prik-angst. En het is tijd voor de jaarlijkse vaccinaties… Niet iets om naar uit te kijken, in mijn geval.

Ik ben de eerste op te roepen dat ongewenst gedrag bij paarden in de baas zit. Maar nu twijfel ik toch. Ieder jaar komen de fokkers van DD bij ons op Lees meer

Een hersenbloeding…

Ik dacht jullie een leuk verhaaltje te kunnen voorschotelen over mijn nieuwste initiatief: een pubquiz over verzorgen en trainen van oudere paarden. Maar het leven loopt altijd anders. Zo stond ik ineens met een paard in de trailer op de boot, op weg naar de kliniek…

Al een tijdje maak ik me enigszins zorgen over Socrates. Hij wordt dit jaar 22. Hij is altijd een einzelgänger geweest, die meestal op ruime afstand Lees meer