Ik kan me nog goed herinneren dat ik jaren geleden een korst van de kaas wilde snijden met een aardappelschilmesje. Dat ging prima, tot ik bij het einde
Als ik thuis ben, wijken drie honden, één kat en één kip niet van mijn zijde. Labrador Beer kijkt me aan met ongeruste ogen. Binkie is zenuwachtig
Binnen een half uur krijg ik twee telefoontjes die je liever niet krijgt.
‘Kun je komen, het gaat niet zo goed met je moeder…’
Mijn oude moeder
Officieel wordt het ‘headshaking syndrome’ genoemd. Om maar meteen met het slechte nieuws te beginnen: al wat je eraan probeert te doen is symptoombestrijding.
Er staan in no time twee poten op mijn bovenbeen. Een afdruk van een paardenneus op mijn mouw. Er is altijd wel weer een reden waarom ik even de stal
Verder ben ik tamelijk laconiek en gemoedelijk. Ook als ruiter. Dat is wel eens anders geweest. Ze zeggen dat wijsheid met de jaren komt. Dat weet ik
Dat heeft tot gevolg dat mijn man, die is getraind om iemand op 30 manieren te bedwingen met zijn blote handen, mij roept als de kat een levende muis
BOEK!!!
Bericht van gedragspsychologe Esther Huisman:
Na een aantal maanden in het ‘geheim’ werken, gooien we zo voor het weekend een belangrijke
Coosje was van mijn zus en kwam vorig jaar met labrador Beer bij ons wonen, omdat mijn zus verhuisde naar een plek waar geen huisdieren waren toegestaan.
Wij hebben een paar Brahma’s. Struisvogels, zegt een vriend van me. Ze zijn inderdaad nogal groot. En nogal dom. Door hun omvang kunnen ze niet vliegen.