‘Been, been, meer been….drijven, tegen je hand aan drijven….’ De wat meer senior ruiters en instructeurs herkennen dit nog van vroeger, toen dit gemeengoed was. Maar tot mijn grote verbazing hoor ik het soms nog wel eens. Ik denk altijd dat iedereen zich tegenwoordig verdiept in leertheorie voor mens en paard. Dat is dus niet het geval.
Ik hoorde het van de week weer ergens en het zette me aan het denken. Waarom werd het gezegd en wat was de bedoeling? Oftewel, wat ging er niet goed