Het is een raadsel

Wat is een niet pratende patiënt toch lastig. Alle onderzoeken volgens het boekje in de kliniek uitgevoerd en…het is een raadsel. Het is één grote tegenstrijdigheid. Ondertussen loopt DD blijmoedig in de wei. Zonder pijn, want stijf van de metacam. Maar verder zijn we geen steek opgeschoten, want hij is nog steeds kreupel en geen idee waar het vandaan komt.

Ik ga altijd naar een kliniek met een knoop in mijn maag. In mijn hoofd bereid ik me voor op een slecht nieuws gesprek, ik vrees het ergste. Nou is Lees meer

Kon hij me maar begrijpen

Gaan we weer… Ik kom thuis van een zeer geslaagde editie van een bijzonder sfeervolle Dag van het Oudere Paard, staat DD met een dik been. Hij was uiteraard al geblesseerd, maar daar kwam ook nog einschuss overheen. Dat betekent dat op één of andere manier een bacterie naar binnen is gedrongen die daar voor een enorme ontstekingsreactie zorgt.

Ik wil de dierenarts niet voor ieder wissewasje lastig vallen, zeker niet op zondag. Het rechtervoorbeen was al geblesseerd, dus eerst maar even afwachten Lees meer

Afscheid nemen

Het was een raar Pinksterweekend. Twee verdrietige condoleances en een bezoek aan Mw. Barrau die in een hospice haar honderdste verjaardag beleefde. Ze is geestelijk nog zeer scherp, dus toen ik wegging, beseften we allebei dat het de laatste keer was dat we elkaars handen vasthielden. Pinkster staat voor mij sowieso voor afscheid, omdat precies in die periode in 2018 mijn moeder overleed.

Het is gek hoe je geheugen werkt. Ik moest lang graven naar het jaartal. Soms lijkt het pas gebeurd, soms lijkt het een half leven geleden. De tijd Lees meer

Als je droom in rook opgaat

Je kunt jezelf zo lekker voor de gek houden. Maar diep van binnen weet je heus wel hoe het echt zit. Ik voelde het al een tijdje. Het duurde tot een zeer vroeg tijdstip op een ochtend in de recente hittegolf, voordat ik niet meer om de waarheid heen kon. En meteen was daar het machteloze gevoel van alle hoop die vervliegt. DD liep weer niet goed.

Ik ben in de basis een nuchter mens. Maar ergens diep in mij schuilt natuurlijk ook een Pennymeisje. Dus na de eerste heftige emotie ga ik pas logisch Lees meer

Dikke tranen

Terwijl ik dit zit te schrijven, biggelt er een dikke traan over mijn wang. En tegelijkertijd vind ik dat ik me niet zo moet aanstellen, want er zijn echt veel ergere dingen op de wereld. Ik ben verdrietig omdat mijn grote bonte reus weer kreupel is.

We waren net weer zo lekker bezig. Maar vorige week, tijdens een buitenrit, trapte hij zijn ijzer eraf. Opnieuw linksvoor. Ik heb het niet eens gemerkt. Lees meer