Volgens mij heb ik al eens eerder verteld dat wij aan het mooiste fietspad van Texel wonen. Een prachtig oud dijkje met een boomsingel, dat langs ons perceel loopt. Nu nog mooier, want omkranst door bloeiend fluitenkruid. Bij de weg aangekomen verspringt het, het vervolg van dit pad ligt zo’n twintig meter verderop. Omdat dat net in een flauwe bocht is, zie je het niet meteen.
Allerlei behulpzame instanties hebben borden neergezet met knooppuntennummers en pijlen. Zoals al eerder geconstateerd, blijken dat ingewikkelde aanwijzingen voor veel mensen. Als ik in de tuin bezig ben, voel ik me net de VVV, zo vaak word ik aangesproken waar men heen moet. Vind ik niet erg hoor, het levert vermakelijke taferelen op. Vooral als van zichzelf overtuigde vaders (sorry heren, dat is toch echt zo) het voortouw nemen en steevast de verkeerde kant op fietsen, waar ze dan aan het einde van de weg achter komen, zodat ik het zootje zuchtend een tweede keer zie langskomen.
‘Ik vóel waar we naartoe moeten….’
Van de week was het weer raak, maar nog veel grappiger. Ik sta mijn zeer dorstige plantjes water te geven, als er twee dames luid kwebbelend stoppen bij het einde van het fietspad. Ik hoor ze overleggen en het dorp noemen waar ze naartoe willen. Dat is dus even naar rechts en dan links het fietspad vervolgen. Eén van de twee gaat door met het gesprek wat ze kennelijk daarvoor hadden. Het gaat over paranormaal begaafd zijn. Ze is niet terughoudend en geeft hoog op van haar eigen talent op dat gebied. ‘Ja, ik vraag er geen geld voor hoor, het is een gave die je moet delen. Ik vóel gewoon dingen…’ Waarna ze haar fiets de verkeerde kant op richt en gedecideerd opstapt. Mij kun je dan opvegen.
Doe een DISC training
Met mijn paranormale begaafdheid is het niet zo goed gesteld. Wel ben ik handig in het combineren van signalen en heb ik de nodige ervaring in het ‘lezen’ van mensen, door mijn intensieve DISC opleiding en -training. Het is geweldig om minder goed functionerende teams of mensen die niet begrijpen waarom ze niet worden begrepen inzicht te bieden, waardoor communicatie in het vervolg beter verloopt. Dit is een traject naast al mijn paardenwerk, maar ook deels erin, want ook daarbij draait het om communicatie. Loop je vast, informeer eens naar de mogelijkheden. Echt, het lucht zo op en biedt je iets waar je voor de rest van je leven wat aan hebt.
Zonnebrand
Als jullie dit lezen is het Texelweekend volop aan de gang. Het jaarlijkse wedstrijdweekend van B tot GP, met honderden deelnemers van de overkant, hartstikke leuk. Ik ben het hele weekend druk als official, jury en speaker. We hebben in alle jaren dat dit wordt georganiseerd al van alles voorbij zien komen: windkracht 8 waarbij -toen nog- alle dressuurhoedjes over het terrein vlogen of zulke slagregens dat we onderkoelde deelnemers bij ons thuis onder de douche hebben gezet. Dit lijkt de editie van de zonnebrand te worden, wat het natuurlijk een stuk leuker maakt.
Ervaring opdoen
Ik hoop op mooie en vooral paardvriendelijke sport. Zo niet, dan zal ik mijn communicatiedeskundigheid aanwenden om jullie te laten inzien dat een paard zonder spanning, die aan jou merkt dat je het léuk vindt, zelf ook meer bereid is mee te werken. Maak er een punt van om hem te leren dat witte hekjes iets leuks, gezelligs en fijns betekent. Het is voor velen de eerste outdoor van het seizoen. Grijp deze kans om het een goede ervaring te maken.